නිධන් ......

සියක් පඩි නැගුණ තැන
ඇත මහා සෙල් පවුර
ඉන් පියවරක් දුර
බිම හිඳී අඩ සඳ පහන.....

මේ ගම් තුලානට
පරසිදුම දෙවොල
හාස්කම් ඇත බෝම
කියත් යන උන් නිතර....

කලින් කළ
දිග හැරෙන
පැරණි පුස්කොළ තීරු
තතු බෙදයි
හඹා යන ලෙසින්
රන් මිණි වදුළු....

තබා මල් බුලත් ත‍ටු
කපා දෙහි අහු පොකුරු
පුදා දී බිලි පඬුරු
යදියි බහිරව යකුන...

නැත නිධන් මතු වුනේ
සිතූ සේ ගල් පැලී
හිස් අතින් එන මගදි
දෙවොල හට බැන වදී....