පුදමි නුඹෙ පා සයනෙ අමාවක තරු පොකුරු....

කඩුල්ලේ අද්දරට බිම් අඳුර ගලනකොට

දර දුමට රතු වෙච්ච දෙනෙත නිදි කරවන්න

හාංකවිසියක්වත් මතක නෑ අම්මාට

ගුරු පාර ලඟ ගෙදර මම දකින තුරු දුරට

මුරුගසන් වැසි අකුණු පුපුරාන හැලෙද්දී

සීතලට ඇඟ ලෝම බියයි මට කියද්දී

කාත් කවුරුවත් නැත සිතට මගෙ දැනෙද්දී

නුඹේ උණුසුම සොයා එමි අඳුර ගලද්දී

අමාවක දාට නැත සඳ රටා රිදී සුනු

දම් පාට අහසෙ ඇත රන් පාට තරු පොකුරු

අත දිගට නැති නමුත් රන් රිදී මුතු පබළු

පුදමි නුඹෙ පා සයනෙ  අමාවක තරු පොකුරු.....

සප්ත කන්‍යාවියේ....

කඳු මුදුනෙ හිඳ
හිනැහෙයන් නුඹ
සප්ත කන්‍යාවියේ//

සිහින් ඉඟ සුඟ
පුළුල් බඳ ලැම
දෙතොල් නලියන
රාග වූ වත
වසාපන් ගෙන දුහුල් සළු තිර
දෙනෙත පමනක් පෙනෙන්නට මට.....

සමවැදී සිත භාවනාවක
නෙතු ගැ‍ටුනු තැන ඈත හිමගිර
සසල නොකරන් නිසල වු සිත
වශි  කරගෙන නුඹේ ‍රැඟුමට....

අහිංසක නෙතු පියන් අතරින්
ඇද හැලෙන නිල් කඳුලු ධාරා
ඔහේ දිවයයි දෙපා දෝවා
කොඳුරමින් දුක් සුසුම් ගීතය....