ඈත කඳු‍රැල්ල වසාගත් සේදයක් බඳු වූ මීදුම් වලාව
හාත්පස අරක්ගත් මද අඳුර තුලින් වැටෙන සිරිපොද දෙස
තනිකම අරක්ගත් පාලු කුටියක දොරකඩ අසලට වී හිඳ
නෙතු අයා සිටියොත්
කවරෙකුට වුවද වැටහේ එය සබෑම තතු ලෙසට......
ඒ සොබාදහමෙන් මැවුනු පාරාදීසයේ
හුදකලාව නම් වූ පාලු අරණ තුල
ප්‍රේමය නම් වූ මායාවන් කිසිවක් නැත
දැහැන බිඳිමට ඇත්තේ සියොතුන් නඟන හඬඳ
වැහි පොදේ සිරි සිරියද මිස අන් කවරක්ද........
තම ප්‍රේමවන්තියගේ කෙලිලොල් වදන් නම් වු මිරිඟුවෙන්ද
මිහිරියයි පවසන්නා වූ පහස නම් වූ මායාවෙන්ද මිදී
යමෙක් හුදෙකලාව නම් වූ පාලු අරනට පිවිසියොත්
සබැවින්ම පසක් වේ සැබෑම පරාදීසය මෙයයි කියා !!!!!
No comments:
Post a Comment