ආයු වෑළඳීම......

අසූ විය ආයු වලඳා
වීදියේ කෙලවරක
ඈන තියාන
දෙනෙත් දල්වයි
දොරට එපිටින්
මෑවෙන නිල් රතු
රටා අතරට......

දෑවෙන ගොවි සිත.....

පුළුුල් නිල් අහස යට
කිරි වෑදුනු නිල් ගොයම
වියලි ගිනි සුලන් වෑද
නෑලවුනද එක පෙලට
රත් පෑහෑති තෙලි තුඩින්
පින්තාරු කල අහස
දුර ඈත දකින විට
දවයි පපුතුර නිතර.......

හිම තුහින

හිම තුහින වැසි වැටී තනපත් අග
හිරු දකින තුරා
විකසිත කරයි ගිරි හිස
සඳ එලිය යට......

නිදහස

අනන්තය පුරා

පියපත් සලා

හිරු නිදන තුරා

අහසෙ සැරි සරා ....

ඉහල යන නුඹ

නොදත් දේ නම්

මියෙන්නේ රළු

පොලොව මත බව...