නුඹ

අරුමයක් නුඹ අරුමයක්
සිහිනයක් නුඹ සිහිනයක්
කිසිදාක නෙතු අසල නො‍රැ‍ඳෙන
හසඟනක් නුඹ හසඟනක්.....

රෑ පුරා නිදි යහන මත වැද
දකිමි ගෝමර පිරුනු නුඹෙ වත
විඳින්නට මුදු සිනිඳු සුව ලැම
වුව මැනේ සිහිනයක් රෑ කල........

ආදරය මායාව තුල ගිලි
සුසුම් සයුරු තෙර හුදකලාවෙහි
උන්මතෙකු ලෙස නෙතු අයාගෙන
කුමට හිඳිමිද නුඹ ලබන්නට........
                     
                                              



                                               

නොමියන ආදරය

දෙනුවන් පරයා
දරුවන් ‍රැකගත්
දෙවෙනි බුදුන් වු අපෙ අම්මා
සදා වදින්නම් නුඹේ දෙපා මුල
නුඹේම කුලුන්දුල් පුතු වීලා ...//

නැතිමුත් අහරක් කුසට නුඹේ
නැතිමුත් සෙවනක් හිසට නුඹේ
සැදුවා මාවත සැදුවා ලෝකය
නුඹේ පුතුට පෙරදා අම්මේ ...//

ශිල්ප සතර නිම
කරදන්ඩු උස් වී
මහතෙකු වුවත් මා අම්මේ
ලබනට උණුසුම නුඹේ ලැමට වී
පැමිනෙන්නෙමි නුඹ වෙත අම්මේ... //

                                                       (written by hasith rangika nanayakkara yapa) 

අහිමි දිවිය

වසත් කල
මලින් බර
සුකෝමල සරසවිය
              
                          රිදුම් දෙය් දෙනුවනට
                          එතෙර ගං මහවැලිය
                          ලද නමුත් ඒ දිවිය
                          ජීවිතය විදගන්න
                          උරුම වුනි සැමදාම
                          කලුවරට වි ඉන්න